Gazowy stacjonarny silnik Nordberg Radial

Z biegiem lat katalog silników firmy Nordberg rozszerzał się i obejmował jednostki napędowe o mocach od 10 (7,5 kW) do ponad 10000 KM (7457 kW).

fot. Old Machine PressStacjonarny silnik Nordberg Radial w wersji dieslowskiej

W 1940 r. firma opracowała linię stacjonarnych silników w gwiazdowym, 12-cylindrowym układzie konstrukcyjnym. Silnik o pojemności skokowej 29556 cali sześciennych (484,3 l) osiągał moc około 2000 KM (1500 kW).

Gwiazdowy układ konstrukcyjny miał kilka zalet w stosunku do silników rzędowych. Umieszczone w płaszczyźnie poziomej cylindry i pionowy wał korbowy powodowały, że silnik był bardzo zwartą konstrukcją, znacznie lżejszą w porównaniu z rzędową jednostką napędową. Silnik Nordberg zajmował połowę miejsca, które należało przeznaczyć na posadowienie rzędowej jednostki napędowej o podobnej mocy. Ponadto nie wymagał on tak ciężkiego fundamentu.

Silnik Nordberg Radial został zaprojektowany i zbudowany do wytwarzania energii przy produkcji aluminium (elektrolityczna redukcja tlenku aluminium do aluminium).

W 1947 r. wprowadzono wersję silnika Nordberg o zapłonie iskrowym, zasilaną gazem ziemnym. Silnik szybko przyjął się na rynku jako niezawodny i ekonomiczny. Zastosowano w nim po dwie świece zapłonowe na cylinder, a dostarczaniem gazu sterowały krzywki otwierające zawory gazu dla poszczególnych cylindrów.

fot. Old Machine Press12-cylindrowe silniki gwiazdowe Nordberg o zapłonie iskrowym

Silniki Nordberg Radial były stosowane w elektrowniach i do napędu pomp do ochrony przeciwpowodziowej oraz w oczyszczalniach ścieków. Nordberg szybko opracował wersję wysokoprężną mogącą działać na mieszaninie oleju napędowego i gazu ziemnego. Silnik dual fuel mógł pracować jak klasyczny diesel, tylko na oleju napędowym lub z dawką ograniczoną do zaledwie 5% (95% dawki paliwa stanowił gaz ziemny).

W późniejszym okresie silnik wyposażono w 2 turbosprężarki i chłodnice powietrza doładowującego, co spowodowało wzrost sprawności cieplnej przy jednoczesnym zmniejszeniu zużycia paliwa.

fot. Old Machine Press11-cylindrowe silniki gwiazdowe Nordberg w hali zakładów Alcoa w Port Lavaca w Teksasie

Gwiazdowy silnik Nordberg był 2-suwową jednostką napędową o średnicy cylindra 14 i skoku tłoka 16 cali (356x406 mm). Każdy z cylindrów miał pojemność skokową 2463 cali sześciennych (40,4 l), co w wersji 11-cylindrowej (RTS 1411) dawało łączną pojemność skokową 27093 cali sześciennych (444 l) i 29556 cali sześciennych (484,3 l) w wersji 12-cylindrowej (RTS 1412). Silniki pracowały z prędkością obrotową 400 obr./min., osiągając moc 1340 KM (1100 kW) – 11-cylindrowy silnik o ZI. W wersji dieslowskiej silnik 11-cylindrowy osiągał moc 1655 KM (1235 kW), a 12-cylindrowy diesel 2125 KM (1585 kW).

W połowie 1950 r. w firmie Alcoa (Aluminium Company of America) w Port Lavaca w Teksasie pracowało 220 gwiazdowych silników Nordberg w wersji wolnossącej i 22 silniki doładowane. Łącznie silniki wytwarzały moc 475 tys. KM (354.2 tys. kW).

W 1970 roku firma Nordberg Manufacturing Company została kupiona przez Rexnord Corporation, a w 1973 r. wstrzymano produkcję silników oraz części. Po zmianach kilku kolejnych właścicieli, fabrykę Nordberg zamknięto ostatecznie w 2004 r., kończąc 115-letni okres produkcji maszyn przemysłowych.